Angst is net zoals liefde, het heeft geen uitleg nodig om te bestaan. Het ligt allemaal mee onder de dekens. Het bed heeft bulten. Punkie slaapt niet. Zijn voetjes zijn koud. “Mag ik een liedje zingen?” Ik zing wat mijn moeder zong: “Wij blijven altijd bij elkaar, ook al worden we meer dan honderd jaar.”
Weet iedereen hier wat een transitief werkwoord is? Een transitief werkwoord is een werkwoord dat een lijdend voorwerp […]
Weet je wat het is met mensen die principieel iets tegen de industrie hebben? Het massale machinale spoort niet met hun gevoel van exclusiviteit. Om zich beter te kunnen voelen dan 8 miljard beduvelde plebejers op aarde, vloeken ze op gekookte eieren uit de supermarkt. Het zal Satan leren.
Er kan 180 kilo in mijn hangmat. Veiligheidshalve is het er eentje voor twee personen. Want ik ben […]
‘Zit hier vijverwater in?!’ De Spondeligger had een slok genomen. De groene slierten zaten al in zijn keel. […]
Punkie heeft een vliegtuig van piepschuim. Voor de natuur is het een ramp, met al die isomobolletjes die […]
Mijnheer Cri-Cri had een molentje met postkaarten: pikante met blote boezems of gewone met ondergaande zonnen. Een garnaalvisser […]
Column voor Radio 1
Weet je hoe de keutels van een rat eruitzien? Ik wel. Ik heb ze gegoogeld. En ik heb ze ook gezien. Rattenkeutels zijn net olijvenpitten. Ze hebben dezelfde kleur. Ze zijn even groot. En ze hebben dezelfde puntjes, links en rechts. Het enige verschil is dat rattenkeutels blinken. Of toch als ze vers zijn. En ze waren vers!
Hopptornet is een Zweedse docu met 67 mensen op een springtoren van 10 meter hoog. Ze kregen allemaal 30 dollar om mee te doen. Sommigen sprongen. Sommigen namen de trap naar beneden.
Gebroken vingers, de hele uitleg, blauwe plekken, het was al jaren aan de gang, net zoals op tv. Ze belde 1712. Ze ging naar de politie. Ze hield haar poot stijf. Soms reed hij door de straat. Of hij lachte naar haar in de achteruitkijkspiegel.
An Olaerts 